Διατροφή & Πεπτικό Σύστημα

Τα κυριότερα συμπτώματα των παθήσεων του ανώτερου πεπτικού είναι η δυσκολία στην πρόσληψη τροφής και στην κατάποση, ο θωρακικός πόνος και το αίσθημα ναυτίας ή εμέτου.

Μία πολύ συχνή πάθηση είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) που προκαλείται από τη συχνή μετακίνηση (παλινδρόμηση) των «καυστικών» υγρών του στομάχου, τα οποία είναι πλούσια σε υδροχλωρικό οξύ και πεψίνη, προς τον οισοφάγο. Η νόσος εκδηλώνεται συνήθως με ένα αίσθημα καύσου στο σημείο του λάρυγγα και του φάρυγγα, συνοδευόμενο ή μη από όξινες αναγωγές. Στις διατροφικές συστάσεις που γίνονται σε ασθενείς με ΓΟΠ συμπεριλαμβάνονται ο περιορισμός του προσλαμβανόμενου λίπους και η αποφυγή γλυκών και σοκολάτας. Αρνητική επίδραση στους μηχανισμούς της ΓΟΠ φαίνεται πως ασκούν το ανθρακικό, όξινες τροφές (π.χ. χυμοί εσπεριδοειδών), ο καφές και τα μπαχαρικά. Επίσης, έχει φανεί ότι οι ασθενείς αυτοί ωφελούνται αν κατακλίνονται έχοντας το κεφάλι και τον κορμό υπερυψωμένο και όταν αποφεύγουν την κατάκλιση 2-3 ώρες μετά τα γεύματα.

Προχωρώντας προς το στομάχι, ένα κοινό νόσημα είναι η γαστρίτιδα, όπου είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου. Τα αίτια είναι ποικίλα και διακρίνεται συνήθως με μορφολογικά κριτήρια σε οξεία και χρόνια. Όσον αφορά την διατροφική της αντιμετώπιση, σε περιόδους έξαρσης της νόσου, οι ασθενείς θα ωφεληθούν αν περιορίσουν από τη διατροφή τους παράγοντες που μπορεί να ερεθίσουν το γαστρικό βλεννογόνο, όπως όξινα τρόφιμα, καρυκεύματα, καφεΐνη και αλκοόλ.

Μια πιο σοβαρή νόσος του στομάχου είναι το πεπτικό έλκος, μια πληγή δηλαδή στο βλεννογόνο του στομάχου. Στα άτομα που διαγιγνώσκονται με πεπτικό έλκος συνιστάται η διακοπή του καπνίσματος και του οινοπνεύματος και η προσκόλληση σε μια «ήπια δίαιτα»,  με αποφυγή των ερεθιστικών τροφών που προαναφέρθηκαν.

Αρκετά είναι και τα συμπτώματα των παθήσεων του κατώτερου πεπτικού, όπως το αίσθημα μετεωρισμού, οι εριγές, η δυσκοιλιότητα ή οι διάρροιες, με ή χωρίς κάποια σαφή σύνδεση με κάποιο νόσημα. Ένα εξατομικευμένο, ειδικό για την κάθε πάθηση διατροφικό πλάνο παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην θεραπεία όσο και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων αυτών.

Επιπλέον, ένα από τα νοσήματα που απασχολεί αρκετό κόσμο τα τελευταία χρόνια είναι η κοιλιοκάκη ή αλλιώς δυσανεξία στη γλουτένη. Αυτή μπορεί να ορισθεί σαν μια μόνιμη δυσανεξία στη γλιαδίνη, που χαρακτηρίζεται από βλάβες εντοπιζόμενες κυρίως στο λεπτό έντερο. Η τήρηση μιας δίαιτας ελεύθερης γλουτένης, εφ’ όρου ζωής, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας της νόσου.

Στα γαστρεντερικά προβλήματα του κατώτερου πεπτικού ανήκουν και οι Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου, πιο συγκεκριμένα η Νόσος Crohn και η Ελκώδης Κολίτιδα. Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις των ΙΦΝΕ , παρόλο που διαφέρουν στην παθογένεσή τους, είναι παρόμοιες. Σε αυτές ανήκουν η διάρροια, η απώλεια αίματος από το έντερο, η απώλεια βάρους, οι διαταραχές θρέψης κ.α. Για τη διαιτητική αντιμετώπιση των νοσημάτων αυτών δεν έχει καθοριστεί κάποιο συγκεκριμένο διατροφικό πλάνο, καθώς τα νοσήματα αυτά χαρακτηρίζονται από υφέσεις και εξάρσεις και τα συμπτώματα διαφοροποιούνται από άτομο σε άτομο, γεγονός που καθιστά πολύ σημαντική την ανάγκη για εξατομίκευση.

Τέλος, το Σύνδρομο του Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ) ή αλλιώς σπαστική κολίτιδα, είναι μια συνήθης χρόνια δυσλειτουργία του κατώτερου  πεπτικού συστήματος. Οφείλεται σε κινητική διαταραχή του παχέος εντέρου και του ορθού, χωρίς να υπάρχει δομική ανωμαλία στο έντερο, ενώ συχνά αποτελεί μέρος μια γενικής διαταραχής του πεπτικού σωλήνα. Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος (το οποίο συνήθως υποχωρεί μετά την κένωση), φούσκωμα και πολλά αέρια (ιδιαίτερα μετά το φαγητό). Τα άτομα αυτά μπορεί, ακόμη, να υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, διάρροια ή εναλλαγή αυτών. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες συστάσεις, η πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του ΣΕΕ είναι η υιοθέτηση μιας κατάλληλης και διατροφικά ισορροπημένης δίαιτας με βασικό στόχο να απαλύνει τα συμπτώματά τους.

Σκοπός μας είναι η διατροφική φροντίδα και εκπαίδευση του ατόμου με εγκατεστημένη κάποια από τις προαναφερθείσες νόσους του πεπτικού συστήματος. Σχεδιάζουμε ένα πλήρως εξατομικευμένο πλάνο διατροφής σύμφωνα με τις συστάσεις για την αντίστοιχη πάθηση, τις ανάγκες, τις προτιμήσεις του ατόμου και την πιθανή φαρμακευτική αγωγή. Μέσω της συστηματικής παρακολούθησης και της διατροφικής αξιολόγησης καλύπτουμε
τις ιδιαίτερες ανάγκες σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά του ατόμου και φροντίζουμε για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.